Longfunctieonderzoeken

Wat is een longfunctieonderzoek?

Een longfunctieonderzoek is een onderzoek van de luchtwegen en/of longen, waarmee wij kunnen vaststellen of u een aandoening aan de luchtwegen en/of longen heeft. We kijken hoeveel lucht (longinhoud) u heeft in uw longen en hoe snel u kunt in- en uitademen. Een longfunctieonderzoek bestaat uit verschillende metingen. Afhankelijk van uw klachten wordt er gekeken welk longfunctieonderzoek u krijgt. De meeste longfunctieonderzoeken duren 60 tot 90 minuten. Als u meerdere longfunctieonderzoeken moet ondergaan kan het wat langer duren.

Soorten longfunctieonderzoeken

Spirometrie

Met dit onderzoek meten we verschillende longvolumes en kunnen we kijken of een luchtwegobstructie aanwezig is in de longen.

Tijdens dit onderzoek krijgt u een neusklem op en een mondstuk in de mond. Het mondstuk is verbonden met een meetapparaat. De longfunctieanalist vraagt u om maximaal ver uit te blazen en daarna maximaal diep in te ademen. Hierna wordt er gemeten hoeveel lucht u in 1 seconde zo krachtig en snel mogelijk kunt uitblazen.

Reversibiliteitsmeting

Met dit onderzoek kunnen we meten wat het effect is van luchtwegverwijdende medicatie op uw luchtwegen.

Voor dit onderzoek kan het zijn dat bepaalde longmedicatie gestaakt moet worden. U krijgt tijdens dit onderzoek een neusklem op en een mondstuk in de mond. De longfunctieanalist vraagt u om maximaal ver uit te blazen en daarna maximaal diep in te ademen. Hierna wordt er gemeten hoeveel lucht u in 1 seconde zo krachtig en snel mogelijk kunt uitblazen. Na deze oefeningen krijgt u een luchtwegverwijdende medicijn via een inhalator met voorzetkamer. De longmedicatie laten we 15 tot 30 minuten inwerken en daarna worden de blaasoefeningen herhaalt. Het effect van de luchtwegverwijdende medicijn hebben we hiermee gemeten.

Diffusiecapaciteit

Met dit onderzoek meten we de zuurstof opname capaciteit. Deze meting zegt iets over de gaswisseling van zuurstof O2 en kooldioxide CO2 tussen de longen en het bloed

Tijdens dit onderzoek krijgt u een neusklem op en een mondstuk in de mond. De longfunctieanalist vraagt u om maximaal ver uit te blazen daarna maximaal diep in te ademen dan 10 tellen de adem vast te houden en vervolgens alle lucht weer uit te blazen.

Bodyplethysmografie / Lichaamsplethysmografie

Met de Bodyplethysmografie wordt de luchtweg weerstand en de totale longinhoud gemeten. We maken hierbij gebruik van een soort glazen cabine ook wel bodybox genoemd.

Tijdens dit onderzoek neemt u plaats in de Bodybox. U krijgt een neusklem op en een mondstuk in de mond. De longfunctieanalist vraagt u om eerst een aantal minuten rustig te ademen. Op dit moment is de glazen deur van de bodybox gesloten. Na het rustig ademen komt er een klepje waar u tegenaan moet ademen en hierna vraagt de longfunctieanalist om een blaasoefening te doen.

Maximale kracht middenrifspier MIP/MEP meting

Met dit onderzoek wordt de maximale druk die de middenrifspier en de ademhalingsspieren kunnen opbouwen bij de in- en uitademing gemeten.

Tijdens dit onderzoek krijgt u een neusklem op en een mondstuk in de mond. De longfunctieanalist vraagt u om maximaal ver uit te blazen en daarna zo krachtig mogelijk in te ademen. Tijdens deze inademing wordt er een klepje gesloten, u blijft zo krachtig mogelijk doorgaan met inademen. Hierna vragen we u om maximaal diep in te ademen om vervolgens zo krachtig mogelijk uit te blazen. Tijdens de uitademing blijft u tegen het klepje zo krachtig mogelijk uitblazen.

Impuls Oscillometrie

Met dit onderzoek wordt de weerstand van de luchtwegen gemeten.

Tijdens dit onderzoek krijgt u een neusklem op en een mondstuk in de mond. Het mondstuk is verbonden met een meetapparaat met geluidsgolven. U hoort een ploppend geluid. De longfunctieanalist vraagt u om de handen op uw wangen te houden en gewoon te ademen.

Methacholine Provocatietest

Met dit onderzoek wordt gekeken naar de overgevoeligheid ( prikkelbaarheid) van de luchtwegen. Methacholine is een stof, waarmee het verschijnsel van overgevoelige luchtwegen nagebootst kan worden.

Tijdens dit onderzoek krijgt u een neusklem op en een mondstuk in de mond. De longfunctieanalist vraagt u om maximaal ver uit te blazen en daarna maximaal diep in te ademen. Hierna wordt er gemeten hoeveel lucht u in 1 seconde zo krachtig en snel mogelijk kunt uitblazen. U gaat hierna met tussenpozen verschillende methacholine-oplossingen door verneveling inademen. De blaasoefeningen worden na elke verneveling opnieuw gemeten. Zo kunnen we vaststellen of er een overgevoeligheid aanwezig is in de longen. U krijgt aan het einde van de test een luchtwegverwijdend medicijn (inhalator). Dit zorgt ervoor dat de eventuele ontstane overgevoeligheidsreactie wordt opgeheven.